Sporen van de Portugese bezetting van Delft blijven in de ruïnes van het fort zichtbaar welke ongetwijfeld werd gebouwd door hen. Het is een zeer sterk verrijkt met een twee verdieping tellende woning, met een oppervlakte van ongeveer vijftig meter in het vierkant en een dubbele muur van immense dikte. Deze muur snijdt volledig het fort in de helft op grondniveau, het enige middel van communicatie werd op de eerste verdieping, de gemeenschappelijke ruimte. Daardoor is het een heel ingewikkeld gebouw, met lange, smalle en kleine vierkante kamers.
Een trap loopt in de dubbele wanden. En leidt naar wat moet zijn een plat dak, te oordelen naar de plaatsen van de stopcontacten in het metselwerk. In een hoek is de kerker, een kleine vierkante kamer, met een vloer onder het maaiveld. Zonder deur, en slechts een klein venster ongeveer twee meter in het vierkant, die leidt naar het binnenste van het fort. De ongelukkige gevangenen moeten erin zijn geduwd door het kleine gat. Een groot aantal moeten hun dood in deze kleine kamer hebben gevonden.
Er is een grote ruimte die het uiterlijk van een mess-kamer heeft, en een groot aantal kleine slaapkamers met elkaar verbonden door gangen.