De historicus Baldaeus, die samen met het Nederlandse leger was bij de aanval op Jaffna, geeft een korte beschrijving van de blokkade, en de aanval op Hammenhiel door de vloot, voordat Jaffna capituleerde tweehonderdtweeëntachtig jaar geleden. De Portugezen hielden stand voor twee weken en moesten zich over geven door het gebrek aan drinkwater.
Toen de Nederlanders dit waterfort vonden bemerkten zij dat de zandbank waarop het fort gebouwd was ondermijnd werd door de stromingen van het noordoosten in de moesson periode. Zij hebben dit verholpen door een golfbreker van stenen te plaatsen. De Portugezen hadden het gebouwd met hollen wallen en hadden het dak met balken en een vloer van steen afgedekt, met het oog de ruimte die tussen de wallen ontstond te gebruikten voor het opslaan van materialen en munitie.
Aangezien de balken werden onderworpen aan verval, en de vloeren het gewicht van de kanonnen en de verplaatsing van deze kanonnen waarschijnlijk niet aan kon beschouwden de Nederlanders dit als een fout en ze vervingen het dak door een geheel stenen gewelf.
Ten slotte profiteerden de Nederlanders door fouten van hun voorgangers en namen speciale moeite om een bevredigende watervoorziening te waarborgen. Aan de noordzijde van het fort bouwden ze een enorm reservoir, geplaveid met 'Nederlandse stenen voor het behoud van het regenwater. Dit reservoir was echter zo hoog gebouwd dat het boven de borstweringen uit kwam en werd dus blootgesteld aan mogelijkheden aanvallen van de vijand. Bij latere inspecties werd het defect uit die tijd aangetekend, maar aangezien het een nieuw werk was, werd het toegestaan te blijven tot het moment dat wijzigingen konden worden uitgevoerd. Tot op de dag van heden is het bespaard en levert nog steeds helder, fris water.
Vanaf juni 2013 kun je dit fort bezoeken en zelfs in overnachten, de Srilankan Navy heeft dit fort in beheer zoals ook het op het vaste land gelegen hotel op de voormalige
marine basis. Dus bij uitstek een leuke plek
om het ware fort gevoel te ontdekken.
